In de school
Door: Hans
Blijf op de hoogte en volg Miriam
24 Februari 2013 | Zuid-Afrika, Uniondale
Ik heb nu twee weken ervaring opgedaan met lesgeven aan zuid-afrikaanse kinderen. Ik kan er al een heel boek over schrijven... Het onderwijs is hier trouwens wel van veel hoger niveau dan in Cambodja. Gelukkig maar. er zijn zes hoofdvakken waarvoor goede methodes beschikbaar zijn, compleet met leerlingenboekjes en handleiding. Ik geef de lessen techniek en natuur... De kinderen zijn heel lief en levendig, willen alles voor je doen en willen ook best leren, maar er zijn grote verschillen in aanleg, concentratie en gezinssituaties. En ook hier ervaar ik de cultuur zoalsj die door de geschiedenisfda is ingebakken: de zwarte kinderen die niet echt ' durven te zijn' tegenover een blanke. Ze durven niet te antworden, praten heel zachtjes tegen me, schamen zich, kijken naar beneden. Leraren mochten tot vorig jaar nog lijfstraffen geven. Aan de kinderen te merken werd dit ook nog gedaan... Ik ben zo gewend aan een meer gelijkwaardige en sociale benadering van kinderen (misschien bij ons wel iets te ver doorgevoerd..) dat ik erg moet wennen aan streng zijn. Ik hoor de juffrouw in de klas naast mij een keer of tien per dag uit haar vel springen. 'Mijn' kinderen lachen wat voorzichtig, want ook zij hebben les gehad van die juf...
De kinderen krijgen elke dag eten in de school. Dat wordt betaald door de farmers hier. want alle kinderen zijn zoon of dochter van een vader die bij een van de boeren werkt. Helaas zijn de blanke mensen hier heel negatief over de zwarten. Op zich niet zonder reden trouwens, maar het wordt er zo niet beter van. Ook wij weten niet echt oplossingen natuurlijk. Daarvoor zijn we te kort hier. Verveling, armoede, weinig perspectief. ook in de geschiedenis van Nederland tijdens de crisis in de jaren dertig, had dat alcoholisme tot gevolg en misbruik, en geweld. Dus dat lijkt op elkaar. De kinderen in de school hebben nog een lange weg te gaan als ze een betere toekomst willen dan hun ouders en 99% haakt voortijdig af...
Maar de leraren gaan elke dag weer vol energie met de kinderen aan de slag en kijken dan in dankbare ogen. En ik nu dus ook nog een paar weken...
-
24 Februari 2013 - 14:16
Annemie:
Wat leuk dat je ook lesgeeft...in ieder geval een paar weekjes! Ik herken veel in het gevoel van de wens een meer gelijkwaardige en sociale benadering van kinderen....ook wel weer goed om te beseffen dat culturen die verschillen dus hebben en hoe je daar dan mee om wilt gaan als mens.....
Tja....en die toekomst......blijft een lastige, ook voor mij was dat steeds een terugkerende vraag, heb me erbij neergelegd dat ik in het NU daar een fijne, opbouwende prikkel heb ervaren, echt effect???de tijd zal het leren.... Het zegt wel iets dat die kinderen wat lachen als ze de juf zo horen mopperen!
Geniet inderdaad van die open en dankbare ogen!!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley