Door God gestuurd...?

Ons Backpackersadres waar we werden afgezet was volgens de gids een heel sfeervolle plek. We komen aan en lopen naar de receptie waar we worden opgewacht door een heupwiegende reggaedame, één en al smile! We onderhandelen even over de prijs en krijgen haar favoriete kamer... Een uurtje later zitten we met haar te kletsen en gebeurt er iets vreemds, raars of moois, het is maar hoe je het ziet. Als de dame hoort wie we zijn, wat we doen en wat onze achtergrond is, wordt ze heel emotioneel. Ze zegt dat ze de afgelopen weken heeft gebeden dat wij zouden komen! Er is veel onrust in het guesthouse en het gaat niet goed met de dieren. En wij zijn precies de mensen met de goede energie en kwaliteiten die zij nu nodig hebben! We kringen meteen gratis kost en inwoning aangeboden als we langer willen blijven en willen helpen! Nou, laten wij nu tijd genoeg hebben... Dus zijn we nu een paar bijzondere dagen verder: paarden verzorgen, een hond met kanker naar een goed einde helpen, koken voor de gasten, voor sfeer zorgen en naar hun verhalen luisteren over het guesthouse. Nu blijkt het plaatsje Stormsriver een heel sfeervol plekje te zijn: meer een soort groot park met mensen die elkaar kennen en helpen. Heel vriendelijk allemaal. Er is ook een township vlakbij, maar ook dat is heel relaxed en helemaal niet bedreigend. We doen er boodschappen en dat voelt prima. De buurman heeft een groententuin waar we de groenten kopen of krijgen in ruil voor een praatje over de heg hangend. Poederen is hier blij lijkt het wel. En eigenlijk past dat ook goed bij deze omgeving die ook weer prachtig is. Wat dat betreft kunnen we iedereen aanraden om op vakantie te gaan in dit mooie land!
Miriam is intussen aan het week als hondenfluisteraar, paardenfluisteraar en ook als varkensfluisteraar! En we wandelen door het dorp, gaan mountainbiken, spelen djembe bij het haardvuur. Heel vervelend allemaal. Gelukkig schijnt bij jullie nu ook de zon, anders zouden jullie misschien jaloers worden...