Er is veel te doen op de farm...

Ander werk…
Behalve de koeien en de schapen is er nog genoeg ander werk te doen op de boerderij.
Zo kon Miriam onverwacht haar naailessen van vijfentwintig jaar geleden weer eens gebruiken om kleren te maken, moet de jacuzzi schoongemaakt worden, het zwembadje voor Diesel ook, een zandbak maken van een tractorband, de moestuin ploegen, een vijver met ecologisch filtersysteem aanleggen, op Diesel letten, koken. Dus meer dan genoeg te doen! En als we het hier in deze streek over een boerderij hebben, dan gaat het echt ergens over: de farm van Jan en Anel is 27km2 en is een middelgrote boerderij. Deze week gaan we wandelen over het land van ene Bennie en die farm is 12.000 hectare groot. Dat is ruim 120km2. Een stuk van 30 bij 40 kilometer prive-grond. In het Noorden van Zuid-Afrika, een verlaten gebied, zijn boerderijen van 120.000 hectare. Dat is groter dan Noord-Brabant. De boer heeft vier werkers in dienst en die zijn vooral bezig met het repareren van het hekwerk...
Voor de vijver moesten we keien verzamelen. Met het bakkie (zoe noemen ze de pick-up-auto hier) de berg op rijden en stenen rapen. Dan de berg weer af, stenen uitladen en weer omhoog. En dat drie keer. Het is warm weer, dus dat wil wel zweten. We hoefden niet meer aan de sportschool te denken, kregen zo training genoeg!
En intussen hopen we ook nog een paar kilo’s kwijt te raken door lichamelijk werk te doen. Maar... het eten is hier lekker en veel. Dus dat valt niet mee. En de wijn is hier lekker en veel en goedkoop.
Daarom ook maar een stukje gaan fietsen op zondag. Zondag is de chill-dag van Jan en Anel. Wij met de twee mountainbikes op pad. Het is hier zo mooi fietsen tussen de bergen. Dit gebied heet de Kleine Karoo en het sjtroomgebied van de Camenassie-rivier. Op een foto zie je Miriam met de mtb. Op zondag moet je hier wel goed oppassen met fietsen. Chauffeurs letten hier sowieso niet op fietsers, maar op zondag rijden er blijkbaar erg veel dronken mensen rond. Blanken, maar zeker zwarten. De werkers (zwart en gekleurd noemen ze ze hier, want het blijft een land met een geschiedenis van huidskleur) hebben in het weekend niks te doen, vervelen zich en zetten het letterlijk op een zuipen. Vaak krijgen ook jonge kinderen al drank zodat ook zij alleen maar rondhangen. Echt verschrikkelijk. Op maandag hoort Anel in haar klas weer de treurige weekendverhalen van de kinderen.
Onze fietstocht ging goed. We kwamen zonder problemen en net voor een stevige onweersbui weer thuis!
Intussen zien we op Nu.nl en Facebook dat het slecht carnavalsweer is. Zonde. Maar, de Brabandersf en Limburgers en import-vierders zijn geen watjes, dus het zal toch wel weer kei-gezellig zijn!!!