Dat is wel heel vroeg...!

Maandag...wordt nu weer een 'gewone' werkdag. Ik pik jullie om zes uur op, zegt Jan zondagavond. Zes uur! Maar de ochtend is hier het mooiste moment van de dag zeggen ze. En dat blijkt ook zo. Het is lekker fris, een beetje dauw, de natuur wordt ook wakker. We stappen achter op de pick-up. De hond Sidy, een border-collie gaat ook mee. Geen ontbijt, maar eerst het ochtend-appel. We komen aan bij de schuur. De werkers staan er al. Alleen Charl, de voorman is er niet. Hij is ziek.lijkt dat hij op zondag in zijn schouder gestoken is door zijn vriendin. Jan moet met hem naar de dokter. Er is hier elk weekend sores onder de zwarten vanwege drankgebruik vertelt Anel later.
Jan opent de dag met een verhaal uit de bijbel. En met gebed. Dat is elke dag zo. Jan verdeelt het werk. Hij spreekt zijn werkers toe. Hij steekt ons voor en zegt dat wij niet hun baantje komen afpakken. Dit alles is blijkbaar nodig omdat ze anders niks doen zegt hij. Tja..., we wachten af hoe het hier gaat. Wij kijken de eerste dagen hoor alles hier gaat en krijgen daarna steeds meer taken zegt Jan.
We gaan op weg naar de eerste klus: uien omkeren en daarna varkens voeren. Achter op de truck is het meteen gezellig praten in het Engels en Afrikaans. Die taal pik je makkelijk op en is best wel grappig. De werkers komen vooral uit Malawi.
Na de eerste ruïne is het ontbijt om acht uur. Anel is leraar van de plaatselijke school en staat klaar voor vertrek. Ze krijgt een telefoontje: de juf van de jongste kinderen is ziek. Ze vraagt of ik wil meegaan naar de school om te kijken of ik kan helpen. Een uur later sta ik voor een klas kleuters die alleen Afrikaans praten... Hierover meer in een volgend verhaal.
Aan het eind van de middag komen we weer samen in de farm. Miriam en ik hebben aangeboden om te koken. Jan en Anel vinden koken niet leuk, wij wel. Het wordt een leuke avond waarop we over het leven op een Afrikaanse boerderij praten. En over het gewone leven. Voor het donker wordt willen ze ons een droom-project laten zien: een mountainbike-park. We rijden de berg op (hun eigen berg) en komen uit bij een vervallen gebouw op een heel mooie romantische plek. Hier willen ze een gursthouse