Angkor Wat

Nu we in Siem Reap zijn, gaan we natuurlijk een van de acht wereldwonderen zien (triviantvraag:wat zijn de zeven andere wereldwonderen...?):het tempelcomplex van Angkor Wat.
Miriam heeft intussen zoveel zadelpijn dat we hadden bedacht om haar billen een paar dagen rust te gunnen. Maar helaas voor haar achterwerk, toch maar met de fiets naar Angkor Wat. Achteraf gelukig maar..., alhoewel het toch weer ruim vijfendertig kilometer werd...
Onderweg ontmoetten we een jongen en een meisje op de fiets. Ze waren rond de 20 jaar. Door deze toevallige ontmoeting kregen we de kans om ons eerste vrijwilligerswerk te onderzoeken, maar daarover meer in het volgende verslag.
Angkor Wat is indrukwekkend, net zoals bijvoorbeeld de tempels van Karnak in Egypte. Je kunt een bezoekerspas voor 1, 3 of 5 dagen kopen. Wij waren er vrij zeker van dat we na twee tempels verzadigd zouden zijn. En dat was ook zo. De tempels zijn prachtig en je vraagt je af hoe ze in die tijd (tussen 700 en 1200) gebouwd zijn. Mooi versierde muren met uitgehouwen taferelen uit het leven van de koning. Afijn, je kunt dit goed zien op websites en reisboeken. We waren rond vier uur terug in ons Guesthouse Smiley, even douchen en daarna de markt op en naar het happy hour in Pub-Street. Want we wilden onderhand wel een keer het kroegleven proeven. Miriam kocht een harembroek en katoenen hemd op de markt (voor weinig natuurlijk) en daarna op zoek naar Pub-Street. 'Toevallig' komen net op dat moment drie Franse mannen in een tuktuk langsrijden en die roepen: "Kom maar met ons mee!" Zij wisten wel een goede kroeg. En dat was ook zo. Het bleek dat zij elkaar ook pas een uur eerder ontmoet hadden. Een halve liter bier van de tap kost 50 dollarcent, dus dat was geen probleem. Het werd een leuke avond met teveel drank. Om half elf vielen we als een blok in slaap. En we zouen vandaag om tien uur worden opgehaald om naar een kindercentrum voor weeskinderen te gaan...